چه کسی کمک خواهد کرد؟‌

چه کسی کمک خواهد کرد؟‌

سوگنامه برای وطن

..

مردم ایران در فشار

و تبلیغ مذهبی برقرار

دشمن در لباس ایرانی در کنار

و دوست داران وطن بی قرار

.

از گفته های ایرانی های خارج از کشور که در هر شهری

چند تن از آنان کارهای جمهوری اسلامی ایران را تایید می کنند،

چنین بر می آید که گسترش و پخش بودن عوامل جمهوری اسلامی

بسیار زیاد است.

به وسیله مدیا های ایرانی، آن چه که در ایران انجام می شود را به نحوی

به شوخی های مختلف پیش مردم مسخره و عادی جلوه می دهند،

در مدیا های خارجی، آن چه که در مورد حکومت شاه

به عنوان رعایت نکردن حقوق بشر، بزرگ می کردند،

در هیچ کدام از مدیا های خارجی بزرگ نمائی نمی شود

و اگر هم خبری از آن خلاف ها و نادرستی ها و قانون شکنی ها و

زیر پا گذاشتن اصل های حقوق بشر بیان شود، به مقدار بسیار کوتاه و

جزئی بیان شده و تکرار نمی شود.

امریکا در ظاهر با ایران و حکومت ایران دشمنی نشان می داد، ولی

از زمان کارتر چهار سال، ریگان هشت سال، بوش پدر چهار سال،

و پس از آن کلینتون، بوش پسر، اوباما هرکدام هشت سال یعنی حدود

چهل و سه سال… اگر دستور کندی را به «سیا» در مورد جایگزین کردن

آقای خمینی به جای شاه را «حدود هفده سال» حساب نکنیم… در پشت پرده،

با سران حکومت اسلامی ایران همکاری داشته اند و همه این رئیس جمهور

های امریکا گفته اند که با مردم ایران هستند و مردم ایران را از حکومت جدا

دانسته و طرفداری خود را از مردم ایران اعلام کرده اند.

.

ولی در عمل دیده شد که بی منطق بودن سران حکومت ایران و گاهی

تروریست پرور خواندن مسئولین جمهوری اسلامی به نفع حکومت

امریکا و کشور های صنعتی و بزرگ از شرق و غرب سابق بوده است

و با این ببر کاغذی که درست شده است، همسایگان ایران را ترسانده

و به مقدار بسیار زیاد، اسلحه و وسایل جنگی و دفاعی به همسایگان ایران

فروخته اند و به عنوان حمایت از آنان در مقابل دشمنی چون ایران، با همسایه

های ایران همکاری کرده اند و بطور عملی در همه کارهای آن همسایگان

در مقابل ایران دخالت و تاثیر داشته اند.

.

ایران در چهل سال قبل، می شود گفت که صنعتی ترین کشور در خاورمیانه بود.

آن چه که بر ایران رفته است، در زمان این چهل سال، به هم ریختن سیستم آموزش

در دانشگاه ها و مدرسه ها و از علوم زمان به علوم دینی توجه داشتن را پیش

گرفته اند. در زمینه های دیگر، تعطیل شدن کارخانه ها،  

از بین رفتن کشاورزی و جنگل ها و به باد دادن منابع آبی و تبدیل دریاچه ها

و تالاب ها به شن زار های تولید کننده ریزگرد ها هست که با وزش باد در

آن جا ها، توفان ریزگرد و یا در آذربایجان توفان نمک درست می شود.

مردم ایران در این زمینه و برای جلوگیری از نابود شدن کشورشان، چه می توانند

بکنند؟‌

نیروهای امنیتی با شنود های تلفنی و موبایلی از مردم که تکنیک آن را از کشور های

بزرگ گرفته اند و یا خریده اند، کنترل همه چیز مردم در دست شان است.

اگر تظاهرات بر خلاف میل حکومت انجام شود با دوربین های مدرن که از فاصله

چند صد متری در جاهای بلند بطور دائم و یا موبایل و موقت قرار دارند، شناخته

می شوند و به سرعت دستگیر شده به عنوان های مختلف در زندان ها هستند و یا

حذف فیزیکی شده اند، یعنی هیچ حرکتی از سوی مردم نمی تواند کاری انجام دهد.

از سوی دیگر با بلند گو های مختلف با دانشمندان و سخنگویان دلسوز نمای مردم

تفسیرهای بی سر و ته می کنند و بسیاری از آن ها می گویند مردم خودشان بایستی

از خود حرکتی انجام دهند و بعضی دیگر می گویند مردم همان حکومتی را

دارند که لایق آن هستند.

آیا در واقع لیاقت مردم ایران، این حکومت عقب افتاده و به دوران هزار و چهارصد

سال پیش برگشته است؟

با اندوه بسیار دیده می شود که منافع جمعی و کلی که کشور های بزرگ از وجود

این حکومت دارند، آن کشورها را به حمایت آشکار و پنهان از حکومت اسلامی نمای

ایران کشانده است و آن که سرش بی کلاه مانده است، مردم ایران هستند…

کشور های مختلف بزرگ، برای بندر ها و ماهیگیری و صنعت نفت و غنی کردن

اورانیوم و خرید خاک ایران و فروش اتوموبیل و قرارداد های بسیار دیگری که

با حکومت بسته اند، و بسیاری از آن قرارداد ها برای مردم ناشناخته هستند،

هر کدام به گونه ای دارند از قرارداد با ایران سود می برند.

برای مردم ایران روضه امام حسین (ع) را می خوانند و مردم را به گریه

می اندازند که آن راد مرد شجاع در آن صحرا ندا می داد که

«هل من ناصر یَنصُرُنی»

یعنی آیا کسی هست که به من کمک کند؟

حالا خود مردم ایران از چه کسی باید کمک بخواهند؟

حالت مردم ایران، مانند این است که یک آهوی بزرگ و چاق و چله که

در میان چند گرگ که در حال دریدن اش هستند،

بخواهد از یکی از آن گرگ ها کمک بگیرد…

..

سوز

۱۶ تیر ۱۳۹۹ –  06.07.2020 

جنگ بین ایران و عربستان

جنگ بین ایران و عربستان

..

یک دوست فیسبوکی نوشته بود که:

« شبكه هاي اجتماعي بستر ايجاد تنفر ما از اعراب و به خصوص عربستان شده و هر روز نقل قولي

دروغين و يا مجعول و يا حتي درست و مستند ، از شاهزاده اي و يا مقامي سعودي ، خشم ملت ما را

از عرب ها بيشتر مي كند، و از ان طرف ، اعراب ،عامل همه مشكلات منطقه و جهان ! را ايران

مي دانند، و لابي هاي قدرتمند پشت صحنه ، اعراب و اهل تسنن را بر عليه ايرانيان شيعه تحريك مي كنند.

… روشنفكران بايد در حد بضاعت خود مردم را از اين توطئه اگاه كنند، و تنفر از اعراب و وهابيون

و شايعات دروغ و يا حتي راستي كه غرور ملي مردم را خدشه دار مي كند را از اذهان پاك كنند

‎دولتمردان هم بايد آب روي اين اتش خانمانسوز بريزند و هر چه زودتر ، روش كم هزينه ديپلماتيك را

براي دوستي با اعراب در پيش بگيرند و تريبون ها را به دست افراد تندرو ندهند.»

….                       ….   

همراهی در نظر در فیسبوک:

.

نظر شما بسیار منطقی است و سخنان شما بسیار بجا هست،

اما… اما مردم ما نیستند که بر علیه عرب ها در تریبون ها صحبت می کنند، فرماندهی از سپاه

است که بر علیه عرب ها سخنرانی می کند، یا یک آخوندی یا امام جمعه ای.

اجازه ای که امام جمعه ها و رهبران سپاه برای این سخنان دارند نه از سوی مردم است

و نه از سوی دولت، این سخنان از جائی می آید که نه مردم و نه دولت نمی توانند جلوی

این حرف ها را بگیرند.

زمینه سازان جنگ، جنگی که به نفع کارخانه های فروش جنگ افزار هست، هم نفوذ دارند و

هم پول خرج می کنند که این موج تنفر را در دو جامعه مقابل هم، به وجود بیاورند.

آیا مردم عادی می توانند به روزنامه ها بگویند که چه بنویسند؟

نه!

دستور از بالا می آید.

آیا دست مردم به «بالا» می رسد که «بالا» را وادار کنند که صحبت هائی دوستانه کنند

که باعث جنگ نشود؟

نه!

آن چه که روشن فکران جامعه می بینند و حرص و جوش می زنند که نبایستی چنان بشود،

با یک حرف آن که، رادیو و تلویزیون و امام جمعه ها و سپاه را در اختیار دارد، بی اثر می شود.

.

آیا قبل از جنگ ایران و عراق، مردم می توانستند که مانع از جنگ بشوند؟‌

نه!

آقای خمینی «امام» به ارتش عراق می گفت بر ضد صدام شورش کنند و فلان و فلان…

آیا کسی می توانست و جرات داشت که بگوید آقا، این حرف های شما خطرناک است

و تهدید کننده و تحریک کننده؟

نه!

.

حالا هم، همان وضع و حالت است، اگر جنگی بین ایران و عربستان بشود، نه مردم و نه

دولت، باعث آن نیستند و در آن مقصر نیستند.

فقط بایستی از خدا بخواهیم که کارها را به نحوی به گردش در آورد که مانع بشود که

جنگی پیش بیاید. خدا هم که معمولا به این کار ها کار ندارد و هر وقت یک فرمانروا از

یک کشور هوس ایجاد جنگ کرده است، مردم بدبخت مشکلات آن را لمس کرده اند و

خدا هم کاری نکرده است که جنگ نشود.

پس به خداوند در این مورد نمی توان امیدوار بود و بایستی امیدوار باشیم که جنگی نشود،

که این امید ما هم، پشتوانه اش معلوم نیست که چه می تواند باشد.

.

حرص و جوش خوردن و افسوس بر این نباید ها و آن باید ها، می ماند برای دوست داران صلح،  

و دوست داران مردم و میهن… و پول و در آمد از ایجاد جنگ می ماند برای کارخانجات

سازنده و تهیه کنندگان وسایل جنگی، و کشور های بزرگ جهان

که تولید کننده های افزار های جنگی هستند.

دیدیم که صد و ده میلیارد دلار اسلحه به عربستان فروختند.

خب طرف روسی هم مایل است که به ایران در همین حدود اسلحه بفروشد.

در این میان آن چه به حساب نمی آید مردم و جان مردم و خون مردم است.

پاینده و آباد بماناد ایران

..

سوز

۲۳ خرداد ۱۳۹۶ – 13.06.2017

جبران کم آبی ۲

جبران کم آبی ۲

..

پمپ کردن ِ آب ِ دریا ها، به جا های کم آب و خشک، ارزان ترین و عملی ترین راه است برای:

–          جلوگیری از توفان های شن و ریز گرد‌ها.

–          ریزش ناگهانی و فرو رفتن های عمیق ِ زمین در شهر ها و دشت ها که مصرف بیش از اندازه از آب های زیر زمین را دلیل آن می دانند.

–          غنی تر شدن آب های زیر زمینی و بالا آمدن سطح آب های شیرین ِ زیر زمینی.

–          مرطوب شدن مناطقی که به آن جا ها، آب پمپ شده و دریاچه هائی درست شده است که مانعی در بوجود آمدن ریز گرد ها هست.

–          مورد استفاده قرار گرفتن دریاچه های مصنوعی، توسط مردم، پرندگان و برای پرورش ماهی ها.

–          مرطوب شدن منطقه ها، کمک به رشد گیاهان و سرسبز بودن ِ منطقه می کند.

–          از بخار شدن و تبخیر ِ آب در منطقه های مرطوب، ابری ملایم و خفیف درست می شود که نور خورشید را مقداری منعکس می کند و مانع تابش مستقیم ِ نور خورشید به زمین می شود، در نتیجه مقداری… منطقه خنک تر می شود.

–          کمی خنک تر شدن ِ منطقه باعث می شود که کمتر آب ها در منطقه تبخیر شوند، یعنی این خنک شدن، تا اندازه ای در این منطقه مانع گرم تر شدن ِ زمین شده است.

–          گیاهان رشد کرده در محل هائی که آب به آن جا ها پمپ می شود، انرژی خورشید را جذب و تبدیل به رشد گیاه می کنند، که تا اندازه ای، باز هم مانع گرم تر شدن ِ زمین می شوند، یکی با مصرف ِ نور خورشید و تبدیل آن برای رشد گیاه، و یکی دیگر به اندازه ی خود ِ گیاه، مانع تابیدن ِ مستقیم به خاک و زمین می شوند.

.

پمپ کردن آب ِ دریا ها به خشکی ها در سطح جهانی با٬ هزاران هزار پمپ ِ آب:

–          مقداری… مانع بالا آمدن ِ‌ آب دریاها و مانع به زیر آب رفتن شهرهای ساحلی و جزیره های کم ارتفاع می شود.

–          کمتر گرم شدن زمین در سطح کوچک و در جاهای مختلف ِ کره زمین، در هزاران هزار جا، باعث می شود که یخچال های طبیعی و یخ های قطبی کمتر آب شوند و در نتیجه آب های دریا ها باز هم کمتر بالا می آید، یعنی کمک به جلوگیری از گرمایش زمین می شود.

–          کم تر آب شدن ِ یخچال های طبیعی و یخ های قطبی، باعث کم تر بالا آمدن ِ آب دریا ها شده و در خرج هزینه های بسیار برای جلوگیری از ورود آب به شهر های ساحلی و جزیره های کم ارتفاع صرفه جوئی می شود. می توان هزینه ای را که برای جلوگیری و مانع سازی در شهرهای ساحلی در نظر گرفته خواهد شد یا می شود، در راه پمپ ها و مسیر سازی ِلوله ها، برای پمپ کردن آب دریا ها به خشکی ها خرج کرد.

..

سوز

۱۷ آبان ۱۳۹۵ – 07.11.2016